Premier League

Realiseert Van Persie zich wel, zittend in zijn luxueuze appartement in Londen, hoe wereldberoemd hij is op volkomen onverwachte en onmogelijke plaatsen op deze aardbol? In Ethiopië bijvoorbeeld heb ik inmiddels ondervonden dat Van Persie met afstand de beroemdste Nederlander is. Zoals in zoveel landen is ook hier de meest gestelde vraag ‘Where are you from?’. En iedere keer dat ik antwoord ‘the Netherlands’ is de standaardreactie, zeker als het een jongere man betreft, ‘Van Persie’. Dit gaat dan altijd gepaard met een blik van bewondering, ontzag en jaloezie. Eerlijk gezegd, de eerste keren dat dit mij overkwam, had ik nogal wat moeite deze jongemannen te begrijpen. Van Persie is voor de gemiddelde Ethiopiër weliswaar een held maar zijn naam op een fatsoenlijke en begrijpelijke wijze uitspreken is toch een ander verhaal. Van Persie verwordt vaak tot zoiets als ‘Vampiersie’. Het was daarom even wennen maar inmiddels weet ik niet beter. Van Persie zal voor mij vanaf heden dan ook altijd ‘Vampiersie’ zijn.

Toch ben ik de eerste dagen nogal verbaasd over deze reactie. Waarom, in godesnaam, is deze Nederlandse mijnheer zo wereldberoemd alhier? Tot het eerste weekend aanbreekt en ik werkelijk in elke bar, kroeg en openbare ruimte een TV zie met daarop een voetbalwedstrijd uit de Premier League. Navraag leert mij dat Manchester United en Arsenal de absolute favorieten zijn en dat, naar schatting, zo ongeveer 80% van de bevolking één van deze twee clubs steunt. En Van Persie, zo wordt mij verteld, is extra populair omdat hij het ook nogal goed doet bij de Ethiopische dames!

Eigenlijk begint op vrijdagavond al een soort van Premier League atmosfeer te ontstaan in de openbare ruimtes. De aankondigingen dat op zaterdag en zondag meerdere wedstrijden live zijn te aanschouwen verschijnen bij de voordeur (mooi voorbeeld, zie foto, is Aresenal – Fuleham). En de ruimte wordt tevens omgebouwd tot provisorische bioscoop. Zoals met alles hier wordt daarbij geen enkele rekening gehouden met de comfortzone. Het is slechts een kwestie van zoveel mogelijk stoelen in de ruimte te plaatsen zodat deze bijna letterlijk op elkaar staan. Armen en benen thuislaten lijkt het devies want hiervoor is sowieso geen ruimte.
Op zaterdag, uren voor aanvang van de wedstrijd, stroomt de tent vol. Tegen betaling van één of twee consumpties krijgt een ieder een plek toegewezen en is het geduldig wachten tot de wedstrijd begint. Vooral in kleinere steden lijken de straten tijdens de uitzending zo goed als ‘ontmand’!

Hoe groot kan een contrast zijn? Buiten op de markt doen uien, aardappelen en rijst 20 cent per kilo, bieden de meeste mensen schoenloos hun koopwaar aan en worden alle goederen per muilezel aangeleverd of afgevoerd. Binnen schreeuwen de armoedig geklede mannen hun vedetten, met hun hippe en modieuze voetbalschoentjes, vooruit onderwijl niet luisterend naar het onvervalst Oxford-Engels sprekend mannetje dat het commentaar verzorgt.

In Debark, een boerengehucht in de Simien Mountains, worden alle niet-betalende inwoners gratis en voor niets getrakteerd op een live audio verslag. Als een soort communistische propaganda schalt het commentaar door de, op straat gemonteerde, geluidsinstallatie. Op momenten van groot enthousiasme resulterend in stilstaande Ethiopiërs die, ondanks hun beperkte kennis van het Engels, allemaal hopen dat Vampiersie wederom zal toeslaan.